ইন্দিৰা মিৰি
ইন্দিৰা মিৰি (ইংৰাজী: Indira Miri; ১৯১০-২০১৪) আছিল অসমৰ এগৰাকী শিক্ষাবিদ, বিদূষী মহিলা। তেওঁ এ'ডিনবৰা বিশ্ববিদ্যালয়ত উচ্চশিক্ষা লাভ কৰিছিল। তেখেতে কৰ্মজীৱনৰ আৰম্ভণিতে মেৰীয়া মণ্টেছৰীৰ পৰা প্ৰত্যক্ষভাৱে দীক্ষা পাইছিল। সৰুকালত তেখেতৰ নাম মেৰেং আছিল বুলি অনুৰাধা শৰ্মা পূজাৰীয়ে তেখেতৰ মেৰেং উপন্যাসত লিখিছে। মেৰেং ইন্দিৰা মিৰিৰ জীৱনভিত্তিক উপন্যাস। শিক্ষাক্ষেত্ৰলৈ আগবঢ়োৱা উল্লেখযোগ্য অৱদানৰ বাবে ভাৰত চৰকাৰে ১৯৭৭ চনত ইন্দিৰা মিৰিক পদ্মশ্ৰী বঁটা প্ৰদান কৰে। ১৯৮৮ চনত ডিব্ৰুগড় বিশ্ববিদ্যালয়ে মিৰিক সন্মানীয় ডি লিট উপাধি প্ৰদান কৰিছিল।
উদ্ধৃতি[সম্পাদনা কৰক | উৎস সম্পাদনা]
- মোৰেই সৌভাগ্য এক দেৱতুল্য পিতৃ এৰি এজন মহান স্বামী লাভ কৰিছিলোঁ৷ তেখেতৰ সত্যনিষ্ঠা, কৰ্মশীলতা, জ্ঞানৰ গভীৰতা আৰু দায়িত্ববোধৰ অপূৰ্ব চৰিত্ৰই মোক বিশেষভাৱে আকৰ্ষিত কৰিছিল৷[১]
- আধাৰশিলাৰ পোতন যিমানে দ’ হয়, তাৰ ওপৰতে নিৰ্ভৰ কৰে সৌধৰ উজ্জলতা আৰু দৃঢ়তা৷[২]
- আজিৰ অসমীয়াই নিজকে অসমীয়া বুলিবলৈ পাহৰিছে৷ নাপাহৰিলেও পাহৰিব পাৰিলে ভাল বুলি ভাবে৷ সেয়ে, কৃষ্টি সংস্কৃতিলৈ তেওঁলোকে পিঠি দিছে৷ পাহৰি গৈছে যে, এটা জাতিক জীয়াই ৰাখে তাৰ ভাষা-কৃষ্টি-সংস্কৃতি আৰু সভ্যতাই৷ নিজকে পাহৰিছে, দেশক পাহৰিছে, সমাজক পাহৰিছে, সমাজৰ আজি ভাঙোন ধৰিছে৷ মোৰ তেওলোকলৈ আহ্বান, তেওঁলোকে যেন এই কৃষ্টি-সংস্কৃতি-সভ্যতা নাপাহৰি ইয়াৰ প্ৰসাৰৰ যত্ন কৰে৷[৩]
উৎস[সম্পাদনা কৰক | উৎস সম্পাদনা]
- ↑ মই আৰু নেফা, ইন্দিৰা মিৰি, বৰ্ণিল যাত্ৰা, দ্বি-ভাষিক পত্ৰিকা, পশ্চিম গুৱাহাটী শাখা লেখিকা সংস্থা, পৃ: নং,৩৬
- ↑ ইন্দিৰা মিৰি- এক বিদুষীৰ নাম, সংগীতা ৰাজখোৱা বৰ্ণিল যাত্ৰা, দ্বি-ভাষিক পত্ৰিকা, পশ্চিম গুৱাহাটী শাখা লেখিকা সংস্থা, পৃ: নং,৬০
- ↑ ইন্দিৰা মিৰি- এক বিদুষীৰ নাম, সংগীতা ৰাজখোৱা বৰ্ণিল যাত্ৰা, দ্বি-ভাষিক পত্ৰিকা, পশ্চিম গুৱাহাটী শাখা লেখিকা সংস্থা, পৃ: নং,৬১