হেমাঙ্গ বিশ্বাস
অৱয়ব
(হেমাংগ বিশ্বাসৰ পৰা পুনঃনিৰ্দেশিত)
হেমাঙ্গ বিশ্বাস (ইংৰাজী: Hemanga Biswas; ১৯১২ - ১৯৮৭) এগৰাকী গীতিকাৰ, কবি, কণ্ঠশিল্পী আৰু নিবন্ধকাৰ। তেওঁ মূলতঃ অসমীয়া আৰু বাংলা ভাষাত সাহিত্য ৰচনা কৰিছিল। তেওঁ অসমৰ গণনাট্য সংঘৰ প্ৰতিষ্ঠাপক সম্পাদক আছিল।
উদ্ধৃতিসমূহ
[সম্পাদনা কৰক | উৎস সম্পাদনা]- (মঘাই ওজা সম্পৰ্কে) মঘাই ওজা ভাৰতবৰ্ষৰে এগৰাকী প্ৰথম শ্ৰেণীৰ শিল্পী৷ কোনো আনুষ্ঠানিক সংগীতৰ শিক্ষা নোহোৱাকৈ এনেদৰে ১১টা ঢোল একেলগে বজাব পৰা আচৰিতজনক গণশিল্পী সকলোৰে শ্ৰদ্ধাৰ ভাৰতীয় গণনাট্য সংঘত আছিল৷’[১]
- বিহু কাব্যৰ প্ৰেম অবাধ; কিন্তু ই দেহবাদী নহয়। আদিত যৌথ কৃষি আৰু চিকাৰী জীৱনৰ প্ৰাকৃতিক পৰিৱেশক বশ কৰাৰ ঐন্দ্ৰজালিক কল্পনাৰ ঐতিহ্যৰে ই মধুৰ। বিহুৰ আদিৰস কৰ্ম জীৱনৰ পৰা বিচ্ছিন্ন ব্যক্তিকেন্দ্ৰিক নাগৰিক প্ৰেম নহয়; সমষ্টি চেতনাৰ ছন্দেৰে ই সুস্থ আৰু সজীৱ।[২]
- যি নাই বিহুগীতত, সি নাই অসমত৷ যি নাই অসমত, সি নাই বিহুগীতত৷ অসম আৰু অসমীয়া জনমানসৰ নিৰ্ভুল দাপোণ এই বিহু৷ অসমৰ পৰ্বত-পাহাৰ, চৰাই-চিৰিকটি, নৈ-বিল, পথাৰ-সমাৰ, ফুল-ফল, গোন্ধ-বৰণ আৰু সিবিলাকৰ মাজত কৰ্মৰত নাৰী-পুৰুষৰ এনে প্যানোৰমা ভাৰতৰ লোকসংগীতত বিৰল৷ বিহু গীতৰ সাহিত্যিক আৰু সাংগীতিক ভেটিৰ ওপৰতেই থিয় হৈ আছে অসমীয়া সংস্কৃতিৰ উপৰিসৌধ৷[৩]
- অসমৰ জ্বলন্ত জুইৰ চেকা মোৰ বুকুতেও লাগিছে৷ লৱৰি যাবলৈ মন গ’লেও ক’লৈ যাম৷[৩]
- নৱবৰ্ষৰ গধূলি চুংহুৱা পাহাৰৰ টিঙত বেলি মাৰৰ লগত মোৰ মনলৈ আহিল ১৭ জানুৱাৰীৰ কথা৷ যিমান দূৰতেই থাকোঁ, হেজাৰ মাইলৰ কুঁৱলী ভেদ কৰি মোলৈ জিলিকি থাকে ১৭ জানুৱাৰীৰ লুইতৰ পাৰৰ অক্ষয় বন্তিৰ জ্যোতি৷ (চীন ভ্ৰমণকালত তিলক হাজৰিকালৈ লিখা চিঠিৰ একাংশ)[৩]
- সংকটপূৰ্ণ সময়ত মই অনুভৱ কৰোঁ যে অসমবাসীক উদ্বিগ্নতা আৰু বিপৰ্যয়ৰ সময়ত ময়ো তেওঁলোকলৈ সহানুভূতি আৰু সমবেদনা জনাবই লাগিব৷ এই হত্যালীলাই সকলোকে আতংকিত কৰি তোলাৰ লগতে অসমৰ জনসাধাৰণৰ ঐতিহ্যমণ্ডিত ঐক্য আৰু সম্প্ৰীতিৰ ভেটি গুৰুতৰভাৱে কঁপাই তুলিছে৷ এনেবোৰ ঘটনাই ভৱিষ্যতে আমাৰ বাবে সূচনা কৰিছে ভয়ানক অবিশ্বাসৰ দৃশ্য, সংশয় আৰু এক শ্বাসৰুদ্ধকাৰী সমাজ জীৱন৷ .... অনুপ্ৰৱেশৰ সমস্যাটোৱেই এই ব্যাপক সন্ত্ৰাস আৰু যন্ত্ৰণাৰ কাৰণ, গতিকে চৰকাৰে অনুপ্ৰৱেশ বন্ধ কৰিবলৈ আশু কাৰ্যকৰী ব্যৱস্থা গ্ৰহণ কৰিব লাগে৷ (১৯৮৩ চনত অসমৰ গণহত্যালীলাত অসুস্থ দেহাৰে কলিকতাৰ পৰা অসমবাসীলৈ দিয়া সংবাদ)[৩]
- ঢোলৰ গৰ্জনটো অসমীয়া মানুহৰ বুকুৰ স্পন্দন।[৪]
হেমাংগ বিশ্বাস সম্পৰ্কে বিভিন্নজনৰ মন্তব্য
[সম্পাদনা কৰক | উৎস সম্পাদনা]- লোকসঙ্গীতৰ প্ৰতি তেখেতৰ যি সহজাত অনুভূতি আছিল, তাৰ জৰিয়তে তেখেতে বিচাৰি উলিয়াইছিলে প্ৰতিৰোধ আৰু সংগ্ৰামৰ সুৰটো।(হীৰেন গোঁহাই)[৫]
- হেমাংগ বিশ্বাসেই আছিল একমাত্ৰ ব্যক্তি, যি মোক বুজিছিল বা মোৰ ঢোলৰ ভাষা বুজিছিল৷[১]
বাহ্যিক সংযোগ
[সম্পাদনা কৰক | উৎস সম্পাদনা]উৎস
[সম্পাদনা কৰক | উৎস সম্পাদনা]- ↑ ১.০ ১.১ শাণ্ডিল্য, অঞ্জু (১৫ মাৰ্চ ২০২৪). "ঢোলৰ ওজা মঘাই ওজা". অসমীয়া প্ৰতিদিন.
- ↑ জয়কান্ত গন্ধীয়া (১৯৮৬)। হুঁচৰি, মুকলি বিহু আৰু বিহুনাচ। বনলতা।
- ↑ ৩.০ ৩.১ ৩.২ ৩.৩ গগৈ, প্ৰফুল্ল (আগষ্ট ২০১২). "হেমাংগ বিশ্বাসৰ অস প্ৰীতি". গৰীয়সী.
- ↑ গণশিল্পী লোকনাথ গোস্বামীৰ সৈতে অন্তৰংগ আলাপ. সাক্ষাৎকাৰ. প্ৰকাশক: ফটাঢোল (১ মে' ২০২১). আহৰণ কৰা হৈছে: 22 মে' 2024.
- ↑ লোকসংগীতৰ পৰাণে কান্দে কিয়. আহৰণ কৰা হৈছে: 6 ফেব্ৰুৱাৰী 2024.