জ্যোতি ককাইদেউ

জ্যোতি ককাইদেউ ভূপেন হাজৰিকাই ৰচনা কৰা এখন অসমীয়া গ্ৰন্থ৷

উদ্ধৃতি

1. বিশ্বক প্ৰেম কৰি, মহাভাৰতীয় হৈও কেনেকৈ ভাল অসমীয়া বা ন-অসমীয়া হ’ব পাৰি তাৰ পটন্তৰ নিজৰ জীৱনেৰে দাঙি ধৰি আমাক উদ্বুদ্ধ কৰিছিল-এই গৰাকী ৰূপৰ কোঁৱৰে। মোৰ গুৰু জ্যোতিপ্ৰসাদ আছিল সঁচাকৈয়ে ৰূপৰ কোঁৱৰ-গুণৰ আঁকৰ।
2. “চাবা,তুমি যি কৰা, তাতেই যেন তুমি সোমাই থাকা। অৰ্থাত, সৃষ্টিত স্ৰষ্টাজনৰ নিজৰ দৃষ্টিভঙ্গী যেন থাকে”।এই কথাষাৰি জ্যোতিয়ে প্ৰায়েই আমাক কৈছিল।
3. জ্যোতিপ্ৰসাদৰ মতে “সংস্কৃতি সংস্কৃতিয়ে কেতিয়াও সংঘৰ্ষ নহয়, সংঘৰ্ষ হয় দুস্কৃতিৰ সৈতে। সংস্কৃতি সংস্কৃতিয়ে মাথোঁ সমন্বয়হে হয়। সাধুৱে সাধুৱে সংঘৰ্ষ নহয়। সাধু আৰু অসাধুৰ সংঘৰ্ষ অৱশ্যে হয়েই।”
4. জ্যোতিপ্ৰসাদে সদায় আমাক সোঁৱৰাই দিছিল যে সংস্কৃতিৰ ছবি খন পিৰামিডৰ দৰে- “তাৰ ভেটিটো যিমানে জনতাৰ মাজত বহলভাবে বিস্তৃত হব, সিমানেই ওখ হব সেই পিৰামিডৰ শীৰ্ষবিন্দু।” তেওঁৰ গীত আৰু সুৰত আছিল জনতাৰ প্ৰাণৰ পৰশ আৰু সেয়েহে সেইবোৰ সৃষ্টি স্ৰষ্টাজনৰ মৃত্যুৰ পাচতো অমৰ হৈ আছে।
5. নিউয়ৰ্কৰ জেফাৰছন স্কুল অৱ ছচিয়েল ছায়েণ্সত মই নিশা নিশা Extra Class কৰিছোঁ। ‘We are in the same boat brother’ গীতটো শিকিছোঁ। আমি যেতিয়া জেফাৰছন স্কুলত পল ৰ’বছনে লোৱা ক্লাছত বহোঁ, তেতিয়া তেওঁ আমাক গীতাৰ এখন দাঙি সুধিছিল “এই খন কি” আমি কৈছিলো “এখন গীতাৰ।” পলে আকৌ সুধিছিল মই ক’লো “এইখন এখন বাদ্যযন্ত্ৰ।” পলে গীতাৰখন আৰু অলপ দাঙি ধৰি কলে,“Guiter is not a musical instrument, it is a social instrument.”
6. মোৰ কি সৌভাগ্য, জ্যোতিপ্ৰসাদৰ দৰে পুৰুষৰ মই সান্নিধ্য পাইছিলোঁ, মৰম পাইছিলোঁ, আশিস পাইছিলোঁ। সুদূৰ দেশত সংগ্ৰামী শিল্পী পল ৰ’বছনৰো মৰম পালোঁ। মোৰ জীৱনত জ্যোতিপ্ৰসাদ আৰু পল ৰ’বছন সদায় মোৰ আদৰ্শ হৈ ৰ’ব।