ছিগমুণ্ড ফ্ৰয়েড

ৱিকিউদ্ধৃতিৰ পৰা

ছিগমুণ্ড ফ্ৰয়েড (ইংৰাজী: Sigmund Freud; ৬ মে' ১৮৫৬ – ২৩ ছেপ্টেম্বৰ ১৯৩৯) আছিল এজন অষ্ট্ৰিয়ান স্নায়ুবিজ্ঞানী আৰু মনোবিশ্লেষণৰ প্ৰতিষ্ঠাপক। ফ্ৰয়েডৰ জন্ম হৈছিল অষ্ট্ৰিয়া সাম্ৰাজ্যৰ মোৰাভিয়াৰ ফ্ৰেইবাৰ্গ চহৰত। ১৮৮১ চনত ভিয়েনা বিশ্ববিদ্যালয়ৰ পৰা তেওঁ চিকিৎসক হিচাপে যোগ্যতা অৰ্জন কৰে।

উদ্ধৃতি[সম্পাদনা কৰক | উৎস সম্পাদনা]

  1. মৃত্যুৰ পিছত আত্মাৰ অস্তিত্ব থাকে নে নাথাকে, সেই বিষয়ে ম‍ই কোনো চিন্তা কৰিব নোখোজোঁ। সকলো প্ৰাণীৰে এদিন নহয় এদিন বিনাশ হ’বই। তেনেস্থলত মৃত্যুৰ পিছত মই কিয় জীয়াই থাকিব লাগে? অমৰত্বৰ প্ৰতি মোৰ কোনো বাসনা নাই।[১]
  2. মানুহৰ জীৱনটো হ'ল ইটোৰ পিছত সিটোকৈ আপোচৰ সমষ্টি মাত্ৰ। মানুহৰ জীৱনটো হ'ল অহং আৰু পৰিবেশৰ মাজত অবিৰামভাৱে চলি থকা এক সংঘৰ্ষ মাত্ৰ। এনেস্থলত জীৱনটো অনৰ্থকভাৱে দীঘলীয়া কৰাৰ মাজত ম‍ই একো অৰ্থ বিচাৰি নাপাওঁ। বৰং এনে এটা ইচ্ছাক মই অতি অদ্ভুত আৰু অযুক্তিকৰ বুলিহে ভাবোঁ।[১]
  3. যেনেকৈ একোজন মানুহৰ মনতে একে সময়তে প্ৰেম আৰু ঘৃণা দুয়োটাই থকা সম্ভৱ, ঠিক তেনেকৈ মানুহৰ মনতো একে সময়তে অমৰত্বৰ বাসনা আৰু চিৰ-বিলুপ্তিৰ কামনা থকাটোও সম্ভৱ। মৃত্যুৰ ইচ্ছা আৰু জীৱনৰ ইচ্ছা প্ৰত্যেক মানুহৰ অন্তৰত লগালগিকৈ থাকে। মৃত্যু হ'ল প্ৰেমৰ সংগী। দুয়োটাই লগ লাগি পৃথিৱীখন শাসন কৰে।[১]

উৎস[সম্পাদনা কৰক | উৎস সম্পাদনা]

  1. ১.০ ১.১ ১.২ হোমেন বৰগোহাঞি, গীতিমালিকা নেওগ (২০০৩)। জীৱন-জিজ্ঞাসা, পৃষ্ঠা:৫২-৫৩।