কথা ৰত্নাকৰ

কথা ৰত্নাকৰ হৈছে ধ্ৰুৱজ্যোতি বৰাই অসমীয়া ভাষাত ৰচনা কৰা এখন সুবৃহৎ উপন্যাস। উপন্যাসখনে সাহিত্য অকাডেমি বঁটা লাভ কৰিছিল।

উদ্ধৃতিসমূহ

1. যিমানেই ঘনকৈ বোৱা নহওক, বাঁহৰ পাচিৰে জাগৰ ধোঁৱা ঢাকিব নোৱাৰি। বিৰিঙি, বিৰিঙি সেই ধোঁৱা ওলাই আহিবই ।
2. ধূসৰ সপোনৰ চকাচন্দা স্মৃতিয়ে তাৰ মনত বিৰক্তিৰহে উদ্ৰেক কৰে।
3. কিমান সৰু সৰু কথাতে মানুহে কাজিয়াবোৰ কৰে - আৰু কেতিয়াবা সৰু কথা একোটাই ইমান ডাঙৰ হৈ পৰেগৈ, মূল কথা ক'ৰবাতে থাকেগৈ, বাটতে পোৱা ইটো-সিটো কথা লগ হৈ হৈ কাজিয়া কোনোবাখিনি পায়গৈ।
4. আকাশজুৰি সন্ধিয়া কলৰৱ কৰি জাকে জাকে চৰাই বাহলৈ উভতিছিল, সন্ধ্যাৰ আকাশখনত সিহঁতৰ কিচিৰ-মিচিৰ শব্দই চাৰিওফালৰ নিৰ্জনতাক আৰু গভীৰ কৰি তুলিছিল।
5. হয় ককা, আমি ডোম, ডোম হৈয়েই থাকোঁ। জন্ম, শৰীৰ, ভাগ্য সকলোৱে আমাৰ বিৰুদ্ধে ষড়যন্ত্ৰ কৰে।‌ ষড়যন্ত্ৰ কৰে মানুহে। আমাৰ জাতৰ বাবে আমাক উধাবলৈ নিদিয়ে ককা।
6. সমৰ্থ মানুহে, যি কামত হাত দিয়ে সিয়েই ভাল হয়।
7. ঘটনাবোৰৰ ওপৰত সঁচাকৈ মানুহৰ নিয়ন্ত্ৰণ থাকেনে? মানুহে ইচ্ছা কৰা মতেতো কোনো ঘটনা নঘটে। ঘটনা ঘটে নিজৰ ধৰণে। নিজৰ নিয়ম অনুসৰি।