অমিষ ত্ৰিপাঠী

অমিষ ত্ৰিপাঠী।

অমিষ ত্ৰিপাঠী (ইংৰাজী: Amish Tripathi) এজন ভাৰতীয় লেখক। তেওঁক মূলতঃ শিৱ ত্ৰিলজী নামেৰে জনাজাত দ্য ইমৰ্টেলছ অফ মেলুহা, দ্য ছিক্ৰেট অফ দ্য নাগাজ আৰু দ্য অ'থ অফ দ্য বায়ুপুত্ৰজ উপন্যাসকেইখনৰ বাবে জনা যায়। ২০১০ চনত প্ৰকাশ পোৱা এই শিৱ ত্ৰিলজীৰ প্ৰথমখন উপন্যাস দ্য ইমৰ্টেলছ অফ মেলুহা মুক্তিৰ এসপ্তাহৰ ভিতৰতে সৰ্বাধিক বিক্ৰী হোৱা গ্ৰন্থৰ তালিকাত স্থান পাইছিল। ইয়াৰ পিছতে ক্ৰমাগতভাৱে তেওঁ ৰামচন্দ্ৰ ত্ৰিলজী ৰূপে পৰিচিত তিনিখন উপন্যাস ৰচনা কৰে।

উদ্ধৃতি

সাক্ষাৎকাৰ

An Interview With Amish Tripathi, অন্তৰা দাস, ১৫ জুলাই, ২০১৫

• ‘হিন্দু’ লেখক বুলি কোৱাত মই একো ভুল দেখা নাপাওঁ, কিন্তু সেই পৰিভাষাত থকা অন্তৰ্নিহিত ধাৰণাটো মোৰ অপছন্দ।
• মনত ৰাখিব ভাৰতীয় পদ্ধতিত কেৱল শ্ৰুতি শাস্ত্ৰহে ঐশ্বৰিক মূলৰ। নিয়ম বা স্মৃতি গ্ৰন্থ ঐশ্বৰিক মূলৰ নহয়, মানৱসৃষ্ট, অৰ্থাৎ সমাজে কি বিচাৰে তাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি আমি নিয়ম সলনি কৰিব পাৰোঁ‌। মনু স্মৃতিৰ বাহিৰেও বহুতো স্মৃতি আছে, কিছুমান অতি উদাৰ আৰু কিছুমান ৰক্ষণশীল, আৰু এই স্মৃতিবোৰ লিখাৰ সময়ত সমাজৰ আৱেগ প্ৰতিফলিত কৰে।
• আমাৰ সমাজে এতিয়াৰ বাবে সামূহিকভাৱে এখন স্মৃতি বাছি লৈছে: ইয়াৰ নাম ভাৰতীয় সংবিধান৷
• মই ইচ্ছা কৰোঁ যে মই যদি বুজাব পাৰিলোঁহেঁতেন, আনে “যুক্তিসংগত” বুলি বিবেচনা কৰিব পৰাকৈ, এই কাহিনীবোৰ মোৰ ওচৰলৈ কেনেকৈ আহে। কিন্তু নোৱাৰোঁ৷ মই মাত্ৰ লেপটপটো খুলি লওঁ, আৰু তাত এই সমান্তৰাল বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডখন মুকলি হৈ যায় আৰু মই যি দেখিছো তাক লিপিবদ্ধ কৰি লওঁ। মই লিখাৰ সময়ত কাহিনীটো আৱিষ্কাৰ কৰোঁ ঠিক সেইদৰে পাঠকে পঢ়ি থাকোঁতে গল্পটো আৱিষ্কাৰ কৰে। গতিকে মই জানো যে শুনিবলৈ অদ্ভুত যেন লাগিব পাৰে কিন্তু মই সঁচাকৈয়ে বিশ্বাস কৰোঁ যে এই কাহিনীবোৰ ভগৱান শিৱৰ আশীৰ্বাদ। মই মাত্ৰ এটা মাধ্যম। মই মাথোঁ এনে এজন ব্যক্তি যি এই আশীৰ্বাদ লাভ কৰিবলৈ সৌভাগ্যৱান।

দ্য ইমৰ্টেলছ অফ মেলুহা

1. এজন মানুহ কিংবদন্তী হয় নে নহয় সেয়া ইতিহাসৰ দ্বাৰা নিৰ্ণিত হয়, ভৱিষ্যতবক্তাৰ দ্বাৰা নহয়।
   (Whether a man is a legend or not is decided by history, not fortune tellers.)
2. এজন মানুহ মহাদেৱলৈ ৰূপান্তৰিত হয়, যেতিয়া তেওঁ ভালৰ বাবে যুঁজ দিয়ে। এজন মহাদেৱ তেওঁৰ মাতৃৰ গৰ্ভৰ পৰা জন্ম নলয়। যেতিয়া তেওঁ অশুভ শক্তিক ধ্বংস কৰিবলৈ যুদ্ধ কৰে, তেতিয়া তেওঁ যুদ্ধৰ নিৰ্মিত হয়। হৰ হৰ মহাদেৱ - আমি সকলোৱে মহাদেৱ।
   (A man becomes a Mahadev, only when he fights for good. A Mahadev is not born from his mother's womb. He is forged in the heat of battle, when he wages a war to destroy evil. Har Har Mahadev - All of us are Mahadev.)
3. এজন ব্যক্তিৰ নৈতিকতা আৰু চৰিত্ৰ ভাল দিনত জুখিব নোৱাৰি। কেৱল বেয়া সময়তহে এজন ব্যক্তিয়ে দেখুৱায় যে তেওঁ তেওঁৰ ধৰ্মৰ প্ৰতি কিমান দৃঢ়।
   (A person's ethics and character are not tested in good times. It is only in bad times that a person shows how steadfast he is to his dharma.)

দ্য ছিক্ৰেট অফ দ্য নাগাজ

• প্ৰেমৰ বিপৰীত ঘৃণা নহয়। ঘৃণা কেৱল বেয়া হৈ যোৱা প্ৰেম। প্ৰেমৰ প্ৰকৃত বিপৰীত হৈছে উদাসীনতা। যেতিয়া আপুনি আনজনৰ কি হ'ব তাক লৈ গুৰুত্ব নিদিয়ে।
• সত্যক ভাল পাব নালাগে। মাত্ৰ ক’ব লাগিব। ইয়াক কৈ পেলাওক। সত্যই হয়তো আপোনাক আঘাত দিব, কিন্তু ই আপোনাক মুক্ত কৰিব।
• জীৱনতকৈ বেছি গুৰুত্বপূৰ্ণ একোৱেই নহয়। একো নাই। সেই কথাটোৰ সৰলতা আপুনি তেতিয়াহে উপলব্ধি কৰে যেতিয়া আপুনি প্ৰতিদিনে মৃত্যুৰ সন্মুখীন হয়।
• পাপ কৰ্ম সংঘটিত হোৱাৰ সময়ত কাষত থিয় হৈ একো নকৰাটো নিজেই সেই পাপ কৰাৰ দৰেই বেয়া।
• শক্তিশালী মানুহে নিজৰ নৈতিকতাত অটল হৈ থাকে, লাগিলে যিয়েই বিচাৰ আৰু কষ্ট নহওক কিয়, দুৰ্বল মানুহে, বহুসময়ত, আনকি উপলব্ধিও নকৰে যে তেওঁলোক কিমান তললৈ ডুব গৈছে।
• প্ৰমাণ নেদেখালৈকে মই একো বিশ্বাস নকৰোঁ‌। মই ভাবোঁ প্ৰমাণ নোহোৱা যিকোনো কামৰ বাবে আমি মনক শান্তি দিয়া তত্ত্বটোক বিশ্বাস কৰা উচিত। তত্ত্বটো সঁচা হওক বা নহওক, তাত কোনো কথা নাই।
• সেয়া তোমাৰ সত্য আৰু এয়া মোৰ সত্য। বিশ্বজনীন সত্যৰ কথা ক’বলৈ গ’লে; ইয়াৰ অস্তিত্ব নাই।

দ্য অ'থ অফ দ্য বায়ুপুত্ৰজ

1. দুৰ্বল মানুহে কেতিয়াও স্বীকাৰ নকৰে যে তেওঁলোক নিজে নিজৰ স্থিতিৰ বাবে দায়বদ্ধ। তেওঁলোকে সদায় পৰিস্থিতি বা আনক দোষ দিয়ে।^{[উৎসৰ প্ৰয়োজন]}