শিৱ

শিৱৰ প্ৰতিমূৰ্তি

শিৱ (সংস্কৃত: शिव; আক্ষৰিক অৰ্থ "শুভ" বা "মঙ্গল") এজন হিন্দু দেৱতা। তিনি ত্ৰিমূৰ্তিৰ (হিন্দুসকলৰ মতে তিনিটা বিশেষ প্ৰাথমিক দৈৱসত্তা) অন্যতম। ত্ৰিমূৰ্তিৰ শিৱ হৈছে ধ্বংসৰ প্ৰতীক। হিন্দুধৰ্মৰ শৈৱ শাখা সম্প্ৰদায়ৰ মতে, শিৱই হ’ল সৰ্বোচ্চ ঈশ্বৰ। যিসকল হিন্দুধৰ্মাবলম্বীয়ে শিৱকেই প্ৰধান দেৱতা বুলি জ্ঞান কৰে তেখেতৰ পূজা কৰে, তেখেতসকল "শৈৱ" নামে পৰিচিত। বৈষ্ণৱ আৰু শাক্তসকলৰ লেখিয়া শৈৱধৰ্মও হিন্দুধৰ্মৰ অন্যতম প্ৰধান শাখা-সম্প্ৰদায়।

উদ্ধৃতি

• হিমালয়ৰ ভৌগোলিক অৱস্থান এনেধৰণৰ যে ইয়াৰ মাজেদি এজনে কৈলাশ আৰু মানসৰোৱৰ অঞ্চললৈ লৈ যায়, পশ্চিম তিব্বত, আৰু ভগৱান শিৱৰ বাসস্থান বুলি হিন্দু আৰু তেওঁলোকৰ পূৰ্বপুৰুষসকলে হাজাৰ হাজাৰ বছৰৰ পৰাই চিনি পায়।
  • প্ৰদীপ চামৰীয়া, কৈলাশ মনসাৰোৱৰ অন দ্য ৰাগড ৰোড টু ৰিভেলেচন, অভিনৱ পাব্লিকেচনছ, ৪ জানুৱাৰী ২০১৪, পৃ. ২৩
• শিৱ কোনো কাৰণতে অবৈদিক দেৱতা নহয়, আৰু ইন্দ্ৰই জনপ্ৰিয় হিন্দু ধৰ্মৰ পৰা প্ৰকৃততে কেতিয়াও নোহোৱা হোৱা নাছিল বৰঞ্চ আন এটা নামেৰে জীয়াই আছে।
  • কোনৰাড এল'ষ্ট, আপডেট অন আৰ্যান ইনভেজন ডিবেট (১৯৯৯)