লতা মংগেশকাৰ

২০১১ চনত মংগেশকাৰ

লতা মংগেশকাৰ বা লতাজী (২৮ ছেপ্টেম্বৰ ১৯২৯ - ৬ ফেব্ৰুৱাৰী ২০২২) ভাৰতবৰ্ষৰ এগৰাকী নেপথ্য গায়িকা আছিল। লতাজীয়ে এতিয়ালৈকে ত্ৰিশটাৰো অধিক ভাষাত কণ্ঠদান কৰিছে। তেওঁ এক হাজাৰৰো বেছি ভাৰতীয় ছবিত গান গাইছে। ২০২২ চনৰ ৬ ফেব্ৰুৱাৰীত ক'ভিডত আক্ৰান্ত হৈ চিকিৎসাধীন হৈ থকা কণ্ঠশিল্পীগৰাকীৰ দেহাৱসান ঘটে।

উদ্ধৃতিসমূহ

1. যি কামেই কৰা, মনপুতি কৰা৷ কামৰ মাজত নিজক পাহৰি যোৱা৷ সাধনা কৰা৷ সাধনাৰ মাজত নিজক বিলীন কৰি দিয়া৷
2. আশা আৰু হেঁপাহে মানুহক গতিশীলতা প্ৰদান কৰে৷
3. আচলতে বাহ্যিক প্ৰভাৱবোৰে মোক গায়ক কৰি তুলিব পৰা নাছিল। সংগীত মোৰ ভিতৰত আছিল। মই তাৰে ভৰি পৰিছিলো
4. মানুহে জীৱনত ধন্য হোৱা উচিত, তেওঁৰ বন্ধুসকলৰ সৈতে, যিসকল "আইনা আৰু ছাঁ" দুয়োটা! আইনাই মিছা নকয় আৰু ছাঁ কেতিয়াও আঁতৰি নাযায়।
5. মহম্মদ ৰফী চাহাব আৰু মই ৰয়েল্টী ৰাইটক লৈ কাজিয়া কৰিছিলোঁ। বিশিষ্ট কণ্ঠশিল্পী আৰু সংগীতজ্ঞসকলে অংশগ্ৰহণ কৰা এখন সভাত তেওঁ থিয় হৈ কৈছিল, মেঁ আজ ছে লতা কে সাথ নহয় গাওংগা। মই উত্তৰ দিছিলোঁ, “ৰফি চাব, এক মিনিট। আপ নেঁহি গায়েংগে মেৰে সাথ য়হ গলত বাত হ্যেয়। মেঁ আপকে সাথ নেহীঁ গাওংগী’’। মই ধুমুহাৰ দৰে ওলাই আহি মোৰ সকলো সংগীতকাৰক তালৈ মাতিলোঁ আৰু তাৰ পিছত তেওঁলোকক জনাই দিলোঁ যে ৰফি চাহাবৰ সৈতে দ্বৈত গাবলৈ হ’লে আন এজন গায়কক ৰছীৰে বান্ধি দিয়ক।

লতা সম্পৰ্কে বিভিন্নজনৰ মন্তব্য

1. “প্ৰকাশ কৰিব নোৱাৰাখিনিকো প্ৰকাশ কৰিব পৰাখিনিয়েই হ’ল শব্দ। প্ৰকাশ কৰাখিনিক শক্তি আৰু সচেতনতাৰে অনুভৱ কৰাখিনিয়েই হ’ল ‘নাদ’। ‘আৱেগ’ আৰু ‘অনুভৱ’ৰে সচেতনতাক অনুভৱ কৰি ইয়াক সৃষ্টিশীলতা আৰু স্পৰ্শকাতৰতাৰ সৰ্বোচ্চ পৰ্যায়লৈকে লৈ যাব পৰাটোৱেই হৈছে ‘সংগীত’। শৌৰ্য আৰু মাতৃ চেনেহৰ পৰশেৰে সংগীতক অনুভৱ কৰিব পাৰি। ই মানুহক দেশপ্ৰেম আৰু কৰ্তব্যপৰায়ণতাৰ শিখৰ পৰ্যন্ত লৈ যাব পাৰে। সংগীতৰ এই শক্তিক আমি প্ৰত্যক্ষ কৰাৰ সৌভাগ্য লাভ কৰিছিলো লতা দিদিৰ ৰূপত”৷(নৰেন্দ্ৰ মোডী)
2. “লতাজীয়ে সংগীতক পূজা কৰিছিল, কিন্তু তেওঁৰ গীতৰে দেশপ্ৰেম আৰু ৰাষ্ট্ৰ সেৱা অনুপ্ৰাণিত হৈছিল”।(নৰেন্দ্ৰ মোডী)