বাল গঙ্গাধৰ তিলক

ৱিকিউদ্ধৃতিৰ পৰা
বাল গঙ্গাধৰ তিলকৰ আলোকচিত্ৰ

বাল গঙ্গাধৰ তিলক (ইংৰাজী: Bal Gangadhar Tilak; জুলাই ২৩, ১৮৫৬ – আগষ্ট ১, ১৯২০) এগৰাকী ভাৰতীয়, শিক্ষক, সাংবাদিক, উকীল, সমাজ সংস্কাৰক তথা ভাৰতীয় স্বাধীনতা আন্দোলনৰে জড়িত সক্ৰিয় ব্যক্তি। তেওঁৰ জন্মগত নাম কেশৱ গঙ্গাধৰ তিলক। তেওঁ লাল-বাল-পাল ত্ৰিমূৰ্তিৰ এজন। তিলক ভাৰতীয় স্বাধীনতা আন্দোলনৰ প্ৰথমজন প্ৰতিনিধি। ব্ৰিটিছ ঔপনিবেশিক প্ৰাধিকাৰীয়ে তেওঁক ‘ভাৰতীয় অশান্তিৰ পিতৃ’ বুলি পৰিচিতি প্ৰদান কৰে। ভাৰতীয় লোকসকলে তেওঁক তেওঁলোকৰ প্ৰতিনিধি হিচাপে নিৰ্বাচিত কৰাৰ হেতু তেওঁক ‘লোকমান্য’ উপাধি প্ৰদান কৰা হয়।

উদ্ধৃতিসমূহ[সম্পাদনা কৰক | উৎস সম্পাদনা]

  1. স্বৰাজ আমাৰ জন্মগত অধিকাৰ৷[১]
  2. স্বাধীনতা আমাৰ জন্ম স্বত্ব৷[২]
  3. ৰাজনীতিত দয়া দাক্ষিণ্যৰ স্থান নাই৷ দয়া-মায়া কেৱল স্বাৰ্থৰ প্ৰকাশৰ ওপৰত দিয়া এবিধ ৰহণ৷[৩]

উৎস[সম্পাদনা কৰক | উৎস সম্পাদনা]

  1. মহৎ লোকৰ বাণী, অপূৰ্ব তালুকদাৰ, নিষ্ঠা প্ৰকাশন, ২০১৬,পৃ: নং; ৬০
  2. অমৃত বাণী, সংগ্ৰাহক: চন্দ্ৰোপল বৰা, ১ আগষ্ট ২০১৪
  3. শোণিত বিজয় দাস, মুনীন বায়ন (সম্পা) (২০২২)। হীৰেন গোহাঁই ৰচনাৱলী ৩। কথা পাব্লিকেশ্যনচ্।