কবীৰ

“যি সকলো মানুহকে সমানভাৱে দেখে, তেৱেঁই ধৰ্মপৰায়ণ৷”

কবীৰ বা কবীৰ দাস (ইংৰাজী: Kabir Das) ভাৰতৰ এগৰাকী কবি, সন্ত আৰু ধৰ্মগুৰু আছিল। কবীৰৰ লিখনিয়ে হিন্দু ধৰ্মৰ ভক্তি আন্দোলনত প্ৰভাৱিত কৰিছিল আৰু তেওঁৰ পদ বা দোহাসমূহ শিখ ধৰ্মৰ ধৰ্মগ্ৰন্থত গুৰু গ্ৰন্থ চাহিব পোৱা যায়। উত্তৰ প্ৰদেশৰ বাৰাণসী নগৰত জন্মগ্ৰহণ কৰা তেখেতে সংগঠিত ধৰ্মসমূহৰ সমালোচনা কৰাৰ বাবে জনাজাত। তেওঁ সকলো ধৰ্মৰ অৰ্থহীন আৰু অনৈতিক প্ৰথা আৰু মূলতঃ হিন্দু আৰু মুছলমান ধৰ্মৰ ভুল প্ৰথাক লৈ প্ৰশ্ন উত্থাপন কৰিছিল।

উদ্ধৃতিসমূহ

1. নিন্দুকক ওচৰতে ৰাখা, চোতালতে কুটীৰ সজাই দি।
   বিনা চাবোন বিনা পানীৰে, নিৰ্মল কৰে চৰিত্ৰ যি॥
   ( निंदक नेड़ा राखिये, आँगणि कुटी बँधाइ।
   बिन साबण पाँणीं बिना, निरमल करै सुभाइ॥)
2. কিতাপ পঢ়ি পঢ়ি জগতত পণ্ডিত কোনো নহয়।
   প্ৰেমৰ আখৰ আঢ়ৈটা, পঢ়ে যিয়ে তেৱেঁ পণ্ডিত হয়॥
   (पोथी पढ़ि-पढ़ि जग मुवा, पंडित भया न कोइ।
   धाई आखर प्रेम का, पढ़ै सो पंडित होइ॥)
3. বেয়া বিচাৰি ওলাই গৈছিলোঁ
   বেয়া কাকোৱেই নাপালোঁ
   নিজৰ হৃদয়খন বিচাৰি চালোঁ
   মোতকৈ বেয়া কাকোৱেই নাপালোঁ।
4. সাধুক তাৰ জাতি নুসুধিবা
   সোধা কেৱল জ্ঞান
   তৰোৱালখনকহে গুৰুত্ব দিয়া
   পৰি থাকিবলৈ দিয়া তাৰ ম্যান। ( ম্যানৰ অসমীয়া অৰ্থ খাপৰ )
5. ইটাই ইটাই লাগিলে জুই জ্বলে; বোকাই বোকাই মিলি যায়৷
6. যি সকলো মানুহকে সমানভাৱে দেখে, তেৱেঁই ধৰ্মপৰায়ণ৷
7. ভগৱান যদি মুছলমানৰ মছজিদত ৰ'ল নাইবা হিন্দুৰ মন্দিৰতেই ৰ'ল, তেন্তে বাহিৰৰ এই মহা বিশ্বত কোন থাকিব?

কবীৰৰ বিষয়ে উদ্ধৃতি

1. জয়সি, ​​ৰহিম, ৰাসখান আদি কবি বিৰল পৰিঘটনা। কবীৰ, নানক আৰু ঘৰিব দাসৰ দৰে সন্তসকলো তেনেকুৱাই। সাহিত্যৰ ক্ষেত্ৰখনত সাংস্কৃতিক ধাৰা দুটাৰ সংশ্লেষণৰ প্ৰয়াস তেওঁলোকে নিজস্ব ধৰণেৰে কৰিছিল। কিন্তু তেওঁলোকৰ প্ৰচেষ্টা বহু পৰিমাণে সীমিত আৰু অল্পকালীন আছিল। তেওঁলোকে মুছলমানসকলৰ মাজত জনপ্ৰিয়তা লাভ কৰাত আৰু প্ৰভাৱিত কৰাত ব্যৰ্থ হৈছিল -হৰ্ষ নাৰায়ণ।
2. কবীৰৰ চিন্তাধাৰা সৰ্বত্ৰ হিন্দু। কবীৰে ইছলাম আৰু হিন্দু ধৰ্মৰ মাজত সংশ্লেষণ আনিছিল বুলি কোৱা উপকথাটো, তেওঁৰ ৰচনা আৰু কোৰআনৰ মাজত তুলনা কৰিলেও জীয়াই নাথাকে। কবীৰ যে এজন সাধাৰণ তাঁতী আছিল যিয়ে ঠিক তেনেকৈয়ে উচ্চমানৰ কবিতা ৰচনা কৰিছিল, সেয়া সমাজবাদীসকলৰ সন্তানৰ বাবে আন এক উপকথা: কবীৰ ভালদৰে পঢ়া-শুনা আছিল আৰু তেওঁৰ ধ্ৰুপদীসমূহক জানিছিল। কবীৰপান্থত প্ৰায়েই মুছলমান নাথাকে, তেওঁক কেৱল হিন্দুসকলেহে শ্ৰদ্ধা কৰে। ভাৰতীয় সংস্কৃতিলৈ তেওঁৰ অৱদান যে অ-ইছলামিক আছিল তাৰ আটাইতকৈ সহজ প্ৰমাণ হ’ল মুছলমান শাসক ছিকন্দৰ লোডীয়ে তেওঁৰ কাফিৰ ধাৰণাসমূহৰ বাবে তেওঁক অত্যাচাৰ কৰিছিল। -কোনৰাড এল্স্ট (১৯৯৩)।।
3. জীৱনকালত হিন্দু আৰু মুছলমান উভয়েই কবীৰক শাৰীৰিকভাৱে আক্ৰমণ কৰিবলৈ সাজু আছিল বুলি প্ৰমাণ পোৱা গৈছে যদিও তেওঁৰ মৃত্যুৰ পিছৰে পৰা কবীৰক নিজৰ বুলি দাবী কৰাৰ বিশেষাধিকাৰৰ বাবে তেওঁলোকে ইজনে সিজনক আক্ৰমণ কৰিবলৈ সাজু হৈ আছে। -

বাহ্যিক সংযোগ

• কবীৰৰ কবিতা
• কবীৰৰ দোহা