টিৰুক্কুৰাল
তিৰুক্কুৰাল হৈছে ধ্ৰুপদী তামিল ভাষাৰ এখন গ্ৰন্থ য'ত সাতটা শব্দৰে গঠিত ১,৩৩০টা চুটি কুৰাল আছে। গ্ৰন্থখন ক্ৰমে গুণ(আৰাম), ধন (পৰুল) আৰু প্ৰেম (ইনবাম)ৰ ওপৰত আফোৰিষ্টিক শিক্ষাৰে তিনিখন গ্ৰন্থত ভাগ কৰা হৈছে। এইখনক নৈতিকতাৰ ওপৰত লিখা সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ গ্ৰন্থসমূহৰ ভিতৰত অন্যতম বুলি গণ্য কৰা হয়। ইয়াৰ সাৰ্বজনীনতা আৰু ধৰ্মনিৰপেক্ষ প্ৰকৃতিৰ বাবে ইয়াক বহুলভাৱে স্বীকৃতি দিয়া হয়। ইয়াৰ লেখক পৰম্পৰাগতভাৱে ইয়াৰ লেখক হিচাপে ভেলুভাৰক স্বীকৃতি দিয়া হয় , যাক সম্পূৰ্ণৰূপে থিৰুভাল্লুভাৰ বুলিও জনা যায়। এই গ্ৰন্থখনৰ ৰচনাকাল খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ৩০০ শতিকাৰ পৰা খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ৫ম শতিকালৈকে বিভিন্ন ধৰণেৰে নিৰ্ধাৰণ কৰা হৈছে। পৰম্পৰাগত বিৱৰণীত ইয়াক তৃতীয় সংগমৰ শেষ গ্ৰন্থ বুলি বৰ্ণনা কৰা হৈছে যদিও ভাষিক বিশ্লেষণে ইয়াৰ পিছৰ ৪৫০ৰ পৰা ৫০০ খ্ৰীষ্টাব্দ আৰু সংগম যুগৰ পিছত ৰচনা কৰা বুলি প্ৰকাশ কৰে।
উদ্ধৃতি সমূহ[সম্পাদনা কৰক | উৎস সম্পাদনা]
- এজন বিশ্বাসী বন্ধু হৈছে জীৱনৰ মহৌষধ।[১]
তথ্যসূত্ৰ[সম্পাদনা কৰক | উৎস সম্পাদনা]
- ↑ অপূৰ্ব তালুকদাৰ। মহৎ লোকৰ বাণী। নিষ্ঠা প্ৰকাশন, পৃষ্ঠা:১।